مجموعه مسکونی Blanc 59 ، گفت‌وگوی معماری مینیمال در مقیاس محله ، برزیل

در این محتوا با شبکه هنر و معماری ستاوین همراه باشید تا نگاهی به مجموعه مسکونی بلانک ۵۹ ( Blanc 59 ) ،  در برزیل داشته باشیم؛ پروژه‌ای که با ترکیب خطوط خالص و حجم‌های دقیق، هماهنگی میان خانه‌ها و طبیعت پیرامون را به شکلی چشمگیر نشان می‌دهد.

چیدمان و پیوستگی واحدها

این مجموعه شامل بیست خانه پیوسته است که در کنار یک بلوار قرار گرفته و با رعایت همسویی با شیب طبیعی زمین طراحی شده‌اند. با عدم ایجاد فاصله کناری میان واحدها، هر خانه به عنوان بخشی از یک گستره معماری یکپارچه ظاهر می‌شود و حس هماهنگی و انسجام در کل مجموعه ایجاد می‌کند.

فضای سبز مرکزی و ارتباط با طبیعت

در مرکز پروژه، یک باغ مرکزی با حفظ درختان موجود و افزودن گونه‌های جدید، فضایی زنده و پویا ایجاد می‌کند. در این فضا، طبیعت گاه در پس‌زمینه و گاه به عنوان عنصر اصلی طراحی ظاهر شده، سایه‌ها و نور را فیلتر می‌کند و ریتم زندگی روزمره را شکل می‌دهد.

فضاهای اجتماعی و خصوصی

فضاهای اجتماعی در طبقه همکف از طریق بازشوهای بزرگ به حیاط‌های پشتی باز می‌شوند، دعوتی برای ورود طبیعت به داخل و ایجاد فضایی محافظت‌شده و آرام برای ساکنان. در طبقات بالا، اتاق خواب‌ها و سوئیت‌ها در تمامی واحدها مشترک هستند و برخی طرح‌ها شامل اتاق زیرشیروانی و تراس‌های روباز نیز می‌شوند.

نور طبیعی و تهویه متقاطع

چیدمان دقیق با برش‌های هوشمندانه در صفحات، پنجره‌های بزرگ و جهت‌گیری به سمت شمال، شرق و غرب، نور طبیعی و تهویه متقاطع را بهینه می‌کند. استفاده از رنگ‌های روشن و خنثی مانند سفید، نور را بازتاب داده و حجم و آرامش معماری را برجسته می‌سازد.

همراه با ستاوین می‌توان دریافت که Blanc 59 فراتر از یک مجموعه مسکونی، گفت‌وگویی با مقیاس محله است؛ معماری‌ای که با محیط اطراف خود سازگار است و گفتمان زیبایی‌شناسی یکدست و ماندگار را حفظ می‌کند.

برای دیدن تصاویر و مستندات بیشتر در ارتباط با این پروژه، مخاطبین می‌توانند به بخش «تصاویر بیشتر» مراجعه کنند.

https://www.archdaily.com/1033626/casas-blanc-59-residential-complex-nommo-arquitetos

Text description provided by the architects. Between pure lines and precise volumes, the residential complex Blanc 59 extends along a boulevard that gently follows the natural contours of the land. The twenty houses, arranged continuously with no side setbacks, create a cohesive landscape where each unit integrates with another as part of a single architectural gesture.

At the center of the development, a central garden preserves the trees that already inhabited the lot and welcomes new species into the same green setting. Here, nature alternates between the background and the main focus, creating shadows, filtering light, and setting the rhythm of life that unfolds around it.

On the ground floor, the social spaces open to the backyards through large openings, inviting the outside in and ensuring a more introspective, protected way of living. On the upper floor, bedrooms and suites are common to all units. In some layouts, there are attics and uncovered terraces.

A careful layout, with cuts in the planes, large windows, and orientation towards the north, east, and west faces enhances natural lighting and cross ventilation. Light and neutral tones, such as white, reflect this light, revealing the volume and accentuating the serenity of the composition.

More than a set of residences, the project is a dialogue with the scale of the neighborhood. An architecture that molds itself to its surroundings, maintaining a uniform, timeless aesthetic discourse that is open to time.